Агроөнеркәсіп кешенінің экономикасы – реттеу объектісі ретінде
bsp;мемлекеттік маңызы бар табиғатты қорғау шаралары мен мелиоративтік жұмыстар;
- жолдардың, электр қуатын беру жүйелерінің, магистральды газ және су құбырларының, телефон коммуникациясының, канализация жүйелерінің құрылысы;
- ауылдың денсаулык, сақтау, білім беру, мәдениет, бала-бақша (және қарттар үйі) объектілерінің құрылысы мен оларды қамтамасыз ету;
- жоғары білімді мамандар дайындау, күрделі ғылыми зертте-
улер жүргізу және т.б.
Мемлекеттің ауыл шаруашылығына қатысты экспорт – импорт операцияларын реттеуінде негізгі мақсат тұтыну нарығын то-лықтыру және әлеуметтік шиеленісушілікті жою. Бұл бағытта жақын шет елдермен бұрынғы өндірістік және сауда байланы-старын қалпына келтіру тиімді. Сондай-ақ алыс шет елдермен экономикалық байланысты дамытудың да мәні зор. Оның негізін сыртқа шығаратын внімдер құрайды: мал шаруашылығы бойынша – жөн, қай түрілері; егін шаруашылғында — астық, мақта, кейбір көкөніс түрлері. Ал сырттан алынатындарына, бірінші кезекте, ауылшаруашылық кішігірім техникасы мен технологиялар жата-ды. Мүндай сыртқы экономикалық іс-әрекеттерді жүзеге асыру-да мемлекеттің белсенді рөлі сөзсіз қажет. Өйткені мемлекеттік реггеусіз еліміздің зор табиғат байлығы пайдасыз болып, талан-таражға түсетіні белгілі. Екіншіден, сырттан әкелінетін өнімдерді қадағаламасақ ішкі тауар өндірушілердің мүддесіне зиян келтіріледі. Бүл жерде жалпы халықтың мүддесін қорғау мақсатында мемлекеттік реттеу шаралары батыл жүргізілуі тиіс.
Аграрлық салада экономикалық реформаны жүзеге асыру, ең алдымен, басқару жүйесін түбегейлі өзгертуді қажет етеді. Мемлекеттік реттеу шараларын жүзеге асыру ісінде мемлекеттің және шаруа қожаларының функцияларын айқын ажыратудың мәні зор Мемлекеттік басқару органдарының функцияларын төмендегідей етіп қарастыруға болар еді:
- агроөнеркәсіп кешенінің, дамуын бюджеттік қаржыландыру, баға, несие, салық, инвестицидлық және әлеуметтік саясат арқылы реттеу;
- мемлекеттік саясат бағдарламалары мен ауылшаруашылығының өркендеу жоспарларын, нормативтік заң актілерін жасап дайындау;
- мемлекеттік азық-түлік қорын қалыптастыру;
- түбегейлі ғылыми-ізденіс жұмыстарын ұйымдастыру;
- ғылыми-техникалық жетістіктерді енгізу;
- халықаралык, экономикалық байланыстарды» реттеу;
- инсиекциялық бақылау;
- жер қорын, өнімді стандарттау жүйесін басқару;
- ветеринарлық бақылау.
Жалпы аграрлық қатынастарды басқару жуйесіндегі міндет — олардың стихиялы түрде дамуына, тәртіпсіздік жайлаған, басқаруға келмейтін жағдайға жетуіне жол бермеу болып табылады.
| |  скачать работу |
Агроөнеркәсіп кешенінің экономикасы – реттеу объектісі ретінде | 
