Главная    Почта    Новости    Каталог    Одноклассники    Погода    Работа    Игры     Рефераты     Карты
  
по Казнету new!
по каталогу
в рефератах

Махамбет шығармаларының жанрлық ерекшелігі

;      Қайда басы қалмаған?

                                                Ішелік те желік,

                                                Мінелік те түселік,

                                                Ойналық та күлелік,

                                                Абайласаң, жігіттер,

                                                Мынау жалған сұм дүние,

                                                Кімдерден кейін қалмаған?-

 

деп, риторикалық сұрай арнау түрінде айта келіп, өмірге өзінше қорытынды жасайды. "Толғау" деген өлеңінде де осы тәрізді өмірді шолып келіп, өзінің одан түйгендерін баяндауға негізделеді. Бірінші шумағында ақын термелеп, тыңдаушыларының назарын ақыл кеңесіне аударады да, онан кейінгі шумақта ақындық шабыттың шарықтауы, ойдың серпінінен туған терең пікірлер айтылады, үшінші шумақта, хан-төренің тағдыры халықпен байланысты, былайша айтқанда, оларды жоқ ету халықтың қолында деп, халықтың зор күш екенін еске салады. Ең соңғы жолдарда ақын былай деп өзінше қорытынды жасайды:

 

                                                Батыр болмақ ойдан-ды:

                                                Айқайласып жауға ти,

                                                Тәңірім білер, жігіттер,

                                                Ажалымыз қайдан-ды?

 

            Махамбеттің бақыт пен тағдырдың айнымалы екендігін философиялық түрмен қорытқаным мына өлеңінен де көруге болады:

 

                                                Бұл дүниенің жүзінде,

                                                Айдан көркем нәрсе жоқ.

                                                Түнде бар да, күндіз жоқ.

                                                Күннен көркем нәрсе жоқ,

                                                Күндіз бар да, түнде жоқ.

                                                Мұсылманшылық кімде жоқ,

                                                Тілде бар да, дінде жоқ.

                                                Көшпелі дәулет кімде жоқ,

                                                Бірде бар да, бірде жоқ.

                                                Азамат ерлер кімде жоқ,

                                                Еріккен күні қолда жоқ.

                                                Заманым менің тар болды,

                                                Тура әділдік биде жоқ,

                                                Бәрін айт та, бірін айт.

                                                Қаумалаған қарындас.

                                                Қазақта бар да, менде жоқ.

 

            Бұл тәрізді эпифоралық ұйқас, синтаксистік параллелизмге құрып, образдарына философиялық мән беру, ақынды бұл дәуірде дұрыстық, әділдік жоқ деген қорытындыға әкеп тірейді де, сондықтан ақын жалғыздық көріп, қасіретке шомады.

            Мұнан кейін Махамбеттің кейбір өлеңдерін, әсіресе оның өмірінің соңғы кезіндегі шығармаларын - элегиялық өлең деуге болады. "Абайламай айрылдым",  "Нарын " және басқа сол сияқты өлеңдер өткенді еске түсіруге арналған, жан қасіретін көрсететін, ақынның жалғыздық қайғысын, тарыққан көңілін білдіретін элегиялық мотивті өлеңдер, мұнда оның басында бір зұлым тағдырдың қара бұлты төніп тұрған сияқты.

12345
скачать работу

Махамбет шығармаларының жанрлық ерекшелігі

 

Отправка СМС бесплатно

На правах рекламы


ZERO.kz
 
Модератор сайта RESURS.KZ