Мен туған елімді сүйемін және Қазақ елінің қаһармандық тарихы
(Көрермендер үшін бұл сұрақтар тақтайшаға жазылып қойылады )
Жүргізуші:
Тілдесіп көкпен тауларың,
Жайқалды жасыл орманың.
Алатау, Қаратауларым,
Елдікті бізге мұра етіп,
Ерліктің күйін толғадың.
Салтанат пенен сән құрған,
Елім бар бүгін жаңғырған.
Бақытым-атамекенім,
Тұлпарлар тұяқ шалдырып,
Сұңқарлар қанат талдырған.
Қазақты әлем таныды
Сәлемін жолдап сан қырдан.
Берекелі елмін, құтты елмін,
Атты азат таңым-күткен күн.
Қазақстаным мекені-
Ынтымақ пенен достықтың,
Кеңдік пен кемелдіктердің.
Даламды бабам мұра еткен,
Жайқалтар соны түлек мен.
Қалалар жайып қанатын,
Ауылымды арай, нұр өпкен.
Қазақстанымды қасиетті
Сүйемін алау жүрекпен!
(Б.Үсенбаев. «Республикам менің»)
Ал енді осымен біздің саяхат – ойынымыз аяқталады. (жеңген команданың мүшелерін ортаға шығарып марапаттайды).
Қазақелініңқаһармандықтарихы
(Әдебиқойылым)
Алашжұрты, жанашыржақындарым,
Тапталмауғабілесіңхақыңбарын.
Ұлтүшінұрандатыпұрыссалған
Қайдасеніңкешегібатырларың?!
Аңсар, 2007. - №5
СахнатөрінеАбылайхан, Бөгенбайбатыр, Қабанбайбатыр, Наурызбайбатыр, Райымбекбатыр, Сапытайбатыр, Исатайбатыр, Бауыржанбатырдыңпортреттеріілінеді, ғимаратішітарихиерліктергелайықталыпбезендіріледі
Тарихшы: (Тарихшыменжыршысөзінесәйкескинокадрларкөрсетіледі). Қазақелі - сонауАлтайданПиренейгедейінбилікеткенЕділбатырдыңелі. Қазақ елі– асқанбатырлығымен, ақыл-парасаттылығыменЕгипетелінебилікжүргізгенБейбарыстың, ҮндінібилегенБабырдыңелі.
Жыршы: Қазақжері– қонақжайтөрдіңжері,
Қазақелі– Қассақтайердіңелі.
Елікедейболмаған– жерібайтақ,
Еділ ердей, Бабырбай шерлер елі.
Азат бүгін байлыққа тұнған жерім,
Азат жүгін, ел жауын қуған ері.
Әділет пен бірлікке жанын қиып,
Әділ өткен билердің туған жері.
Қазақ жері көп шеккен қасіретті,
Қазақ ері - өнерлі, өсиетті,
Египетті билеген Бейбарыстың
Елі – текті, киелі, қасиетті.
Қорлаған жау – басқыншы халыққа мұң,
Қорғаған ер – ойлаушы халық қамын.
Қобыланды, Ер Тарғын, Алпамыстар ...
Қорғап қалды ел бағын алыптарым!
Тарихшы: 1793 жыл. Ел жайлауға көшіп жатқан кез. Алтайдан Атырауға дейін тыныштық орнатқан қазақ елі. Қаннен-қаперсіз, шат-шадыман жаз жайлау қызығын көруге бет алғанда, Жоңғар қалмақтары тұтқиылдан шабуыл жасап, қазақ халқын қан жылатты. Дүрліккен ел шұбыра қашып, табаны езіліп, шұбырынды халық “ақ табан” болды. Аңдыздаған жұрт Алқа көлге аялдап, қасиетті Қаратауға бас сауғалады.
(Зарлы әуен “Елім-ай” хоры айтылады)
Зар: Қаратаудың басынан көш келеді,
Көшкен сайын бір тайлақ бос келеді.
Қарындастан айырылған қиын екен,
Қара көзден мөлтілдеп жас келеді...
Тарихшы: Қаратаудың баурайында қалың қазақ бас қосты. Елдің елдігін, ерлігін соңғы рет сынайтын күн туды. Жауға соққы беріп, жалпы жұртты аман алып қалу үшін, данышпан ата Төле би батырларды батылдыққа, елді бірлікке шақырады.
Жыршы: “Даудан қашық жүріңдер, дүрлікпе тек!
Жаудан қашып, қор болып үрікпе” – деп,
Біріктірді қазақты Төле би:
“Бақыт, жеңіс, азат күн – бірлікте!” – деп.
Тарихшы: “Алтау ала болса, ауыздағы кетеді, төртеу түгел болса, төбедегі келеді!” Тұрған жерін тұрақтаған тұғыры биік ел едік, іргемізді ірітпей, бір жеңнен қол, бір жағадан бас шығарып, атам қазақтың абыройын сақтайық” – деді Төле би бабамыз.
Кіші жүзден кісілігін танытқан Әйтеке би, орта жүзден ордасын тіккен Қазыбек би ұлы жүздің ақ сақал биінің билігіне бас иіп, елді біріктірді. “Жүзге бөлінгеннің жүзі күйсін”, - деді олар. Кең пейілді, бауырмал халық бі
| |  скачать работу |
Мен туған елімді сүйемін және Қазақ елінің қаһармандық тарихы | 
