Ас адамның арқауы

Боксер- деп аталатын иттерді баққанда доңыз етін мүлдем бермеді.

Реккевег гомотоксикологиясы
Гомотоксикология ғылымын медицинаға Х. Реккевег енгізген. Ол «гомотоксин» ұғымын адам организмі уытты зат ретінде танып, организмнің қарсы тұру жүйесінің іске қосылуын шақыратын және әр түрлі ауруларға алып келетін токсикалық зат деп түсіндірді. Доктор Реккевег жасаған «гомотоксикология» атты медициналық теория бойынша дәл осы гомотоксиндер организмдегі әр түрлі аурулардың себепшісі болады. Сырттан түскен (экзогенді) немесе организмнің өзінде пайда болған гомотоксиндердің мөлшеріне, оның токсикалық дәрежесіне , организм реактивтілігіне байланысты жауап қайтару рекциясы ретінде әр түрлі аурулар көрініс береді, яғни ауру деген организмнің гомотоксиндерден арылу реакциясы. Гомотоксиндерденді физиологиялық жолдармен элиминациялай алмаса, онда патологиялық (мысалы қабынулар) жолдармен де шығарылады. Реккевег организмнің гомотоксиндермен күресуін алты фазаға бөлді.

Алғашқы фаза – экскреция (шығару) фазасы органимдегі дренаждық үрдістермен сипатталады. Бұл фазада токсиндер адамның табиғи шығару жолдары (тер, қақырық, зәр, өт,т.б.) арқылы астарланады. Егер бұл жолдармен арыла алмаса, онда екінші фазаға – реакция фазасына өтеді. Ол қабыну реакцияларымен сипатталады.Фурункул, карбункул, ринит, энтерит, экзема және т.б. жергілікті өзгерістерді организмдегі гомотоксиндерді бір жерге жинап, организмнен шығару жолы деп түсіндіреді. Егер гомотоксин тым көп болып, организм токсиндерді бұл жолдармен де шығарып біте алмаса, онда токсиндерді бір жерде жинап тастауға тура келеді, үрдіс үшінші фазаға – депонизация (жинау) фазасына өтеді. Токиндер кейінірек (токсиндердің түсуі тоқтағанда) шығарылу үші организмнің белгілі бір жерлеріне жинауға кіріседі. Бұл фаза клиникалық мынадай көріністермен сипатталады: сүйелдер, қалдар, полиптер, зоб, семіру, подагралық қалдықтар, веналардың варикоздық кеңеюі, өт тас және зәр тас аурулары, фибромиомалар, аденомалар, т.б. Егер гомотоксиндер түсуі тоқтамаса, төтінші фаза – импрегнация (толықсу) фазасына ауысады. Бұл фазадағы аурулардан толық жазылып кету мүмкін емес, өйткені бұнда клеткалық деңгейде қайтымсыз өзгерістер дами бастайды.Мысалыға: Лейкоплакия, полиомиелит, демікпе, асқазан және онекі елі ішек ойық жаралары, стенокардия, миокард инфаркты, альбуминурия, бауырдың токсикалық зақымдалуы, ісіктердің алғашқы көріністері т.б.

Келесі бесінші фаза – дегенерация. Жеке клеткалардың емес бүкіл клеткалық құрылымдар мен мүшелердің зақымдалуы болады, организм тіршілігін сақтап қалу үшін перманентті жаңа органикалық құрылымдар түзе бастайды. Бұған коллагеноздар, атрофиялық ринит, нейрофиброматоз, бауыр циррозы, бүріскен бүйрек, коксартроз және т.б. мысал бола алады.Гомотоксикоздың соңғы фазасы – ісіктер фазасы. Бұнда қатерлі ісіктер дамиды.
Гомотоксикология теориясы бойынша доңыз еті гомотоксиндер комплексі ретінде қарастырылады. Доңыз етін жеушілердің жоғарыда айтылған ауруларға жиірек шалдығуларын Х. Реккевег осымен түсіндіреді. Мүмкін доңыз етін көп жейтін балаларда дамитын «скрофулез» ауруы да осы теориямен түсіндірілетін шығар…

Адамның биологиялық өмір сүру ұзақтығы шамамен 150 жыл. Доңыз етін тағамға пайдаланбайтын Кавказ, Түркия, кейбір ислам мемлекеттері осы көрсеткішке жақындайды.

Басқа да себептер
Доңыздың геномы адам геномына өте қатты ұқсайды, және ішкі ағзалары да адамның ағзаларына қатты ұқсайтын болғандықтан трансплантологияда ксенотрансплантант ретінде әдетте доңыздың мүшесін алады. Доңыздың теріснің құрылысы да адамдыкіне қатты ұқсайды. Hamman және Kurten атты адам өлтіретін қылмыскерлер адам етін өңдеп шұжық етіп доңыз еті деп алдап сатқан екен, ал дәмінен ажырату мүмкін емес екен.

І-ші дүние жүзілік соғыс жылдары өлген әйелдердің етін шұжыққа өңдеумен айналысқан адам анықталған.

Адам организмінің физиологиялық жүйесіне жүктеме түсіретін тағы бір зат – қанның толық дифференциялданбаған факторлары – споратүзуші қосылыстар (Siphonosporo polymorpha),оларды онкогендік агенттер, эндобионттар деп те қарастырады. Сперанскийдің айтуы бойынша олар рак маркері ретінде әсер етеді. Бұл заттарға доңыз еті ерекше бай екен.

Соматотропты гормон жайлы
Доңызда өсу гармоны да өте көп мөлшерде кездеседі. Бірнеше жүз граммдық салмақпен ғана туылған торайлар алты айдың ішінде жүз килоға жетеді. Торайлардың мұншалықты тез өсіп, үлкеюі доңыздың денесіндегі өсу гормонының Соматотропты гормон СТГ ) өте көп мөлшерде болуына тікелей байланысты. Кейбір деректерде бұл гормондар доңыздың етін жеген адамдардың мұрын, жақ, қол, аяқ сүйектерінің табиғи қалыптан тыс үлкейіп, өсуіне және жалпы дененің майлануына себеп болатындығы жайлы айтылады. Денеде қатерлі ісіктің (рактың) пайда болуын да осымен түсіндіреді (Қайрат Жолдыбайұлы. Доңыздың еті неліктен харам //Аңсар .№5, 2007ж, 19-бет.).
Алайда бұндай тұжырымдардың дұрыстығы аздап күмән туғызады, және әлі де көбірек зерттеуді талап етеді. Өйткені біріншіден соматотропты гормон химиялық құрамы бойынша 191 амынқышқылы қалдығынан тұратын полипептид болғандықтан ол асқазан сөліндегі пепсин және гастриксинмен, ұйқы безі ферменттері трипсин және химотрипсинмен ыдырап кетуі тиіс. Екіншіден бұндай үлкен полипротеидтердің ішек қабырғасы арқылы сіңіріле қоюы екі-талай. Үшіншіден адамға тек адамның және приматтардың соматотропты гормондары ғана активті деп есептеледі.

Қабыну медиаторлары
Жоғарыда аталған әдебиеттерде доңыз етімен бірге организмге көптеп түсетін қабыну медиаторлары – имидазолин туындыларының (гистамин, имидазол және т.б.) зияндылығы жайлы айтылады. Бұндай мәліметтердің де кішігірім күмән тудыратыны бар. Әрине, егер организмге гистамин немесе оның туындылары көптеп түсетін болса, сөзсіз өзінің кесірін тигізеді. Атының өзі айтып тұрғандай ол өте күшті қабыну шақырушы зат, сондықтан әр түрлі аллергиялық, қабынуларды, тері ауруларын (дерматиттер, дерматоздар, экзема, есекжем, т.б.) шақыратынына дау жоқ..
Жалпы гистамин деген не?

Гистамин қалыпты жағдайда кез келген дені сау организмде белгілі бір мөлшерде гистидиннің (амин қышқылының) декарбоксилденуі арқылы түзілетін өте активті биогенді зат. Гистамин организмнің бірқатар өмірлік маңызды функцияларын реттеуге қатысады, және көптеген аурулардың патогенезінде маңызды орын алады. Медицинада сирек жағдайда емдік және диагностикалық мақсаттарда жергілікті, немесе тері ішіне инъкция арқылы енгізеді. Энтералды қолдануға жарамайды, өйткені ішек арқылы өте нашар сіңіріледі және әсері болмайды.

Қорытып айтқанда, гистамин тек доңызда ғана емес кез келген жануарда болады, ол тамақпен бірге түскенде ішетен сіңбейді.

Кейбір авторлар доңыз етінде басқа жануарларға қарағанда зәр қышқылының әлдеқайда көптігінен туындайтын зияндылықтары жайлы жазады. (Ариф Абдулфаттах Табара.// Отбасы және тағамдағы күнәлар.// Жеуге тыиым салынған тағамдар. Қазан баспасы 2006ж 33 бет.

Электр тогымен жансыздандыру
Элекр тогымен әсер ету арқылы еттің сапасына нұқсан келтіріп аламыз. Бұндай әдіспен малды жансыздандырғанда мал денесінде нүктелі қанталаулар әсіресе сан және жауырын аймақтарында) пайда болады. Ет қатайып қалады, сақтауға тұрақтылығы төмендейді. Сондай ақ электр тогымен әсер еткенде мал қанының ұйығыштығы жылдамдап, қан тез ұйып қалады, қан тамырларында кенет спазмдар болып малдан қанның біркелкі ағып кетуіне кедергі болады және қан организмнен толық шықпай қалады. Бұл шариғи мал сою шарттарына қарсы келетін жағдай.Тіпті кейбір жерлерінде қан тамырлары жарылып кетіп, қан құйылулар, жарақаттанулар, сүйек сынулары дамуы мүмкін. Кейбір жағдайларда егер малға түсірілетін ток күшін дұрыс есептемей қойсақ мал бірден арам өліп кетуі де мүмкін. Өлмеген күннің өзінде электр тогының әсерінен малдың жаны қатты қиналады. Электр тогының әсеріне душар болған организмнің барлық ноцицепторлары (ауыру сезімін сезетін рецепторлар) қатты тітіркенеді. Өте жиі ауыру шогы дамуы мүмкін (В.Н. Крюков «Судебная медицина» Москва «Медицина», 1990, 250-256 беттер.). Сойылатын малдың жанын қинамау да – мұсылмангершілікпен союдың шарттарының бірі екені белгілі.

Электр тогымен әсер еткенде бүкіл организмде жалпы өзгерістер орын алады. Электр ағымы дене арқылы өткенде жүйке рецепторлары мен өткізгіш талшықтары, бұлшықет пен біріңғай салалы ет талшықтары тырысып, жиырылып қалуынан аяқ қолдың буыннан шығуы, жіліншіктердің сынуы, дыбыс байламдарының жиырылуы, тыныс алудың тоқтауы, еріксіз дәрет сындыру және қан қысымының жоғарылауы байқалады.Симпатикалық жүйке жүйесінің қозуынан қатехоламиндердің (адреналин, норадреналин) қанға көптеп шығарылуы болады. Бұдан ішкі ағзалар мен дене мүшелерінің қызметі бұзылады.

Электр ағымының бүліндіргіш әсер ету жолдарында электрохимиялық әсері маңызды орын алады. Электр ағымы теріден өтіп әр түрлі тіндердің жасушаларында электролиздік тепе теңдікті бұзады, олардың биологиялық патенциялын өзгертіп, жасуша мембраналарының поляризациясына алып келеді. Тіндердің анод орналасқан аумағында оң зарядталған иондар жиналады (қышқыл реакция пайда болады), катод жағында теріс зарядталған иондар жиналады (сілтілік реакция пайда болады). Осыдан жасушалардың қызмет атқару жағдайы өзгереді. Анодтың астында қышқыл реакция болғандықтан тіндік нәруыздар ұйып қалады. Содан дамитын некрозды коагуляциялық некроз деп атайды. Ал, катод орналасқан тіннің аумағында сілтілік реакция болғандықтан тіндік нәруыздар қатты ісініп кетеді, бұны колликвациялық некроз деп атайды. Мұндай құбылысты электр ағымының электролиздік әсері деп атайды. Басқаша

1 2 3 4 5

скачать работу

Отправка СМС бесплатно